- ιρασιοναλισμός ή ανορθολογισμός
- Φιλοσοφικό ρεύμα του 19ου και του 20ού αι. Οι εκπρόσωποί του υποστήριζαν ότι η γνώση για τη ζωή και τον κόσμο δεν πηγάζει από τη λογική και τους αντικειμενικούς νόμους που τη διέπουν, αλλά αντίθετα από το καθαρό συναίσθημα, την εμπειρία και την ψυχολογική διάθεση των κοινωνικών ατόμων. Ο λόγος υπάρχει θεωρητικά και μόνο, ως θεμέλιο για την ύπαρξη των επιστημών. Το ένστικτο και η δυναμική βούληση του ατόμου είναι τα πρωτεύοντα στοιχεία που οδηγούν παραπέρα στην καθαρή πράξη –ίσως και διαισθητικά– και μέσα από τη μορφή αιτίας-αποτελέσματος παρέχεται η δυνατότητα της σωστής σύλληψης της αλήθειας. Ο ι. είχε ισχυρή επίδραση σε πολλές φιλοσοφικές τάσεις της εποχής. Κυριότεροι εκπρόσωποί του θεωρούνται ο Νίτσε, ο Καμί, ο Σοπενχάουερ, ο Μπερξόν, ο Σέλινγκ, ο Καντ, ο Πασκάλ, ο Σπένγκλερ, ο Δαρβίνος, ο Φρόιντ κ.ά.
Dictionary of Greek. 2013.